The Fall

The story is about Adam’s astonishment on Earth. Adam; He is not my father. It’s rather me, myself; left his self behind somewhere, and is wanderingly in search of it. A limitless search. Not knowing what he actually is seeking for. Chasing reflections, he observes different images of himself. It’s him. And it’s not. He returns to the past. A garden which there are only cues of it on earth. Angels’ praises, devil waiting in ambush, empirical science and human science in his hands, they deceive him. Earth swallows Adam and… The Fall; Satan in a different look, yet the same instrument in Adam’s presence, The infant of creation is then robbed and thrown into the pit of negligence. The spirits steal the light and water and book and cradle. The infant’s blooded garment in Adam’s hand, the infant in a wooden chest roaming in water. Adam in a search of himself, invoking medic and exorcist leads him to involvements with the technology and evil spirits. Medic gets helpless. Exorcist runs away and yet Adam is in a search of his very self…

قصه، سرگشتگی «آدم» در روی زمین است. «آدم» نه پدر من، بلکه خود «من» است که خویشتن را جایی وانهاده و اکنون حیران و سرگردان در جستجویی بیکران است. بی آنکه بداند در پی چیست. آینه ها را میگرداند، چهره هایی متفاوت از خود را میبیند. او هست و او نیست. به گذشته باز میگردد. گلستانی که تنها نشانه اش در زمین است. نیایش فرشتگان، ابلیس در کمین، علم تجربی و علم انسانی در مشتش، او را می فریبد. زمین آدم را میبلعد و… هبوط، ابلیس در چهره ای دیگر با همان ابزار در محضر آدم، نوزاد فطرت ربوده و در چاه غفلت نهاده میشود. اشباح نور و آب و مصحف و گهواره را به غارت میبرند. پیراهن خونین نوزاد در دست آدم، نوزاد در جعبه چوبین سرگردان در آب، ادم در جستجوی خود، دست به دامان طبیب و جن گیر شدن همان و درگیری با تکنولوژی و ارواح خبیثه همان. طبیب درمی ماند. جن گیر می گریزد و کماکان آدم در جستجوی خویشتن خویش