Like An Elephant And A Tea Cup

Two tribes decide to put their long-lasting conflict aside by marriage a girl and a boy from both villages, a boy from “Pishe Kooh”, Ahmad, and a girl from “Poshte Kooh”, Gohar. Ahmad is asked to return to his village after a long time of living in Tehran. He brings his friends along with him to the village and since he was away for a long time, he introduces his friends, Mahmood, as himself. Among all that is going on, there is a man who benefits from the conflict of the two tribes, Mohsen, and since he is unable to start over the clashes between the tribes, he focuses on the two friends and plans to ruin their friendship on their approach with Gohar. Mahmood and Gohar fell in love and while Mohsen is provoking Ahmad’s jealousy, the truth comes out and Mohsen once again fails but this time he pays with his life for his conspiracy.

شعبان از شيراز براي كار به تهران مي رود، و در استوديو فيلمبرداري با فرشته آشنا مي شود. نصرت، كه كارگردان استوديو است، فرشته را به دليل اجتناب از برهنگي در صحنه هاي فيلم جواب مي كند شعبان و فرشته با هم همراه مي شوند. فرشته در كاباره اي آواز مي خواند و سفارش مي كند كه شعبان را به عنوان گارسون استخدام كنند. دست و پا چلفتي بودن شعبان موجب مي شود كه همان شب آن دو را اخراج كنند در مرافه اي كه در كاباره پيش مي آيد يكي از مشتري ها به نام فرامرز به كمك آن دو مي رود، و از آن پس آن ها را تحت حمايت خود مي گيرد. مادر فرامرز با معاشرت پسرش با فرشته مخالفت و او را طرد مي كند. آن سه يك گروه شادماني تشكيل مي دهند، و مدتي بعد فرشته پدرش را مي يابد و با نشانه اي كه او از همسرش مي دهد مادرش را مي يابد، و چندي بعد با متنبه شدن مادر فرامرز، فرشته و فرامرز پاي سفره عقد مي نشيند.